Leuke crematie!

Toen we terugliepen van het crematorium, na een kleine, besloten uitvaart, kwam de zus van de overledene naast me lopen. Ze stak haar arm in de mijne en ze zei: ‘ik heb nog nooit zo’n leuke crematie meegemaakt.’

En het was inderdaad heel leuk geweest. Mensen die elkaar alleen kenden uit de verhalen van degene die er niet meer is. Nu ontmoetten ze elkaar voor t eerst en hadden veel te bepraten.

Ze hadden nog een halfuur tijd voor een intiem afscheid, dus ik stapte de gang op. Ik hoorde ze ervaringen uitwisselen en lachen. Toen ik weer binnenkwam zaten ze om de kist en ze waren opgetogen. Die wilden voorlopig nog niet weg. Toch was de tijd langzaam op. Een van hen had nog woorden ten afscheid op papier gezet, met ook wat hartzeer, en las deze voor. “Mooi gezegd” bemoedigden ze hem.

Vaker treft het me: glimmende oogjes, energie die vrij komt en blije gezichten. Tijdens een afscheid of tijdens het voorbereiden ervan. Goed afscheid nemen kan naast verdrietig, ook een bron van blijdschap zijn.

‘De leukste crematie die ik heb meegemaakt.’ Betere complimenten krijg je niet.